ओंजळधारेतल्या उष्ण पार्‍याचा
चहूंकडून छर्‍यांगत मारा...
तग धरणं खरंच कठीणंय
आणि तगमगणं बरंच सोपं!


**

कर्दळीच्या गाभ्यातला कापूर
असा न्‌ तसा...
शेवटी उडूनच जायचा!
पण पेटत्या कापराची काजळी
कधी पाहिली असतीन्‌ तिनं
तर तिची प्रसवधन्यता
तशीच अबाधित राहिली असती?


**

आज सूर्याला फितूर आहेत सारे
पण दीर्घिकेच्या केंद्राशी पोचू पाहणारं
माझं इमान
कधीतरी तिच्या पलीकडे जाईल
अंतिम सत्यातली मिथ्यता
आणि मिथकांतलं ऋत
भरल्या डोळ्यांनी
डोळे भरूऽऽन पाहील!